جدی جدی خلبان شو
همشهری آنلاین- سحر جعفریان‌عصر: این رویای کودکی بسیاری از افراد بوده که آرزوی خلبان شدن را در سر می‌پروراندند و اغلب اوقات به هوای آن یا موشکِ کاغذی بزرگ و کوچک درست می‌کردند و یا در ژست خلبانی خوش‌تیپ با مسافرانِ فرضی و برج مراقب حرف می‌زدند: «خانم‌ها و آقایان؛ کاپیتان با شما صحبت می‌کند…امیدوارم پرواز خوبی را با من و همکارانم تجربه کنید…»، «برج مراقبت؛ ما آماده پرواز هستیم…پرواز ۱۲۳، برای برخاستن از باند ۷ اجازه می‌خواهد…» و بسیاری دیگر که این روزها راه رسیدن به آن با همه سختی و گرانی، پیوسته در حال پیامک شدن به گوشی‌های همراه است: «با مدرسه فِلان خلبان شوید…این هم شماره‌های تماس…خلبان شدن دیگر رویا نیست…کافی‌ست با هنرستان ما تماس بگیرید…فرق می‌کند راننده ایرباس و بوئینگ باشید یا راکبِ موتورسیکلت…مهارت و کاریزمای خلبانی را گران کسب نکنید…».
بیشتر بخوانید:اینجا، محبت از دیوارها می‌تراود | ماجرای دیوارنوشته‌ی تازه شهر تهران که پیامِ انسانی دارد
پیامک‌هایی که برای «خلبان شو» ارسال می‌شوند
برای آنها که از اَوانِ نوجوانی، دقیق‌تر از سال آخر دوره اول متوسطه (نهم) وابتدای دوره دوم متوسطه (دهم) تصمیم می‌گیرند خلبان شوند و رویای کودکی‌شان را به اشتغال درآیند، راه رسیدن به هدف، نسبت به آنها که بعد از کلی شاخه به شاخه پریدنهوسِ خلبان شدن به سرشان می‌زند، هموارتر است. این گفته مشاور آموزشی یکی از هنرستان‌های هوانوردی کشور است که این روزها پیامک‌های تبلیغاتی‌اش بسیار ارسال می‌شود. آقای مشاور آموزشی در پاسخگوی به سوالات همه آنها که هیجان‌زده شماره تلفن هنرستان را می‌گیرند چندان پُرچانگی نمی‌کند و صاف و پوست‌کنده، با چند پرسش می‌رود سر اصل مطلب: «فرزندتان، دانش‌آموز چه مقطعی است؟ معدل سال گذشته‌اش چند بوده؟…زبان انگلیسی چی؛ بلد است؟…اگر ابتدای دوره متوسطه باشد آموزش هوانوردی را از پایه شروع می‌کندکه این یعنی صرفه‌جویی توی هزینه و زمان…اگر هم فرزندتان دوره‌های متوسطه را تا نیمه گذرانده که اولا بهتر است معدل بالای ۱۷ داشته باشد و دوما پیش از ثبت‌نام در هنرستان باید از پس آزمون ورودی و مصاحبه برآید تا در نهایت به آموزش و انتخاب یکی از چندین گرایشِ پُرطرفدار رشته هوانوردی برسد…گرایش‌هایی مثل مهمانداری، مهندسی هواپیما، خلبانی، برج مراقبت». تسلط به زبان انگلیسی به ویژه زبان تخصصی هوانوردی به قدری‌ست که در اغلب هنرستان‌های مرتبط، کلاس‌های جداگانه آن با هزینه ماهانه بین ۵ تا ۹ میلیون تومان برگزار می‌شود.
به شرطِ مُهر و امضاهای وزارتخانه‌ای
دیگر سوالات پرتکرارِ تماس‌گیرندگان هیجان‌زده می‌تواند یکی از اینها باشند: «هنرستان‌های هوانوردی، خصوصی‌اند یا دولتی؟»، «اصلا زیرنظر چه سازمانی فعالیت می‌کنند؟»، «مدرکشان چقدر معتبر است؟» و «بعد از گذراندن ۳ سال هنرستان، هنرجوها با مدرک دیپلم شرایط و اجازه پروازهای سبک دارند؟»آقای مشاور، سرِ حوصله یک به یک و کوتاه پاسخ می‌دهد: «هنرستان‌های هوانوردی معمولا غیرانتفاعی‌اند و زیرنظر آموزش و پرورش و سازمان هواپیمایی کشور فعالیت می‌کنند. تعدادشان هم درهر استان بین ۵ تا ۱۵ مرکز است. حواس‌تان باشد مدارس و هنرستان‌های هوانوردی را با مراکز و موسسات آزاد آن اشتباه نگیرید…حساب آنها جداست و معمولا هم فشرده و گران برگزار می‌کنند…حتی گول این تبلیغ‌شان را هم نخورید که هنرجوهای دیپلمه هوانوردی مهارت پرواز دارند! مهارت پرواز در مقاطع دانشگاهی ایجاد می‌شود…بابت اعتبار هنرستان‌هایی مثل ما خیالتان راحت باشد؛ پای مدرکِ پایان دوره ما را آموزش و پرورش و سازمان هواپیمایی کشور مُهر و امضا می‌کنند…انشالله بعد از دیپلم برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر و تخصصی‌تر و پر کردن ساعت‌های پروازی می‌توانند وارد دانشگاه‌های هوانوردی شوند…در ضمن این رشته کنکور ندارد!»
بیشتر بخوانید:میزهای عجیب و غریب در کافه های تهران
سلامتِ نیم‌بند؛ دومین علتِ خلبان نشدن
برای ترغیبِ متقاضیان تماس‌گیرنده به ثبت‌نام در هنرستان هوانوردی‌شان تاکید ویژه‌ای به امتیاز برگزاری معدودی از کلاس‌های آموزشی داخل کابین هواپیمایی که در محوطه وسیع هنرستان، زمین‌گیر شده، دارد: «کمتر هنرستانی کلاس‌هایش را داخل کابین هواپیما برگزار می‌کند…آموزش در یک محیط واقعی». کمی شوخ‌طبعی هم به این تاکیدِ ویژه‌اش، اضافه می‌کند: «زنگ‌های تفریح می‌توانند زیر بال یا کنار موتورهای هواپیمای غول‌پیکرمان لقمه و خوراکی‌هاشان را بخورند! یک تجربه کاملا متفاوت که کلی پُز دارد!» و الزام برخورداری از سلامت کامل جسمانی و دریافت گواهی پزشکی که بعد از گران بودن شهریه‌های آموزش هوانوردی، دومین علتِ خلبان شدن و نشدن بسیاری از آرزومندانِ پرواز محسوب می‌شود: «هنرجوها باید برای خلبانی گواهی پزشکی در ۳ درجه و سطح دریافت کنند…گواهی درجه ۳ شامل تایید سلامت بینایی، شنوایی، گفتاری و البته اسکلتی-عضلانی برای هنرجویان مقطع هنرستان ضروری است که هزینه خاصی ندارد…نداشتن کوررنگی، ضعف شنوایی، صافی کف پا، تتو و نقص استخوانی. صدور گواهی درجه ۲ و یک در مراحل بالاتر و برای آموزش‌های تخصصی لازم است که مِدیکال نام دارد و از فرق سر تا نوک انگشتان پا را بررسی می‌کنند.»
پروازِ شهریه‌های میلیونی و میلیاردیِ خلبانی
دیگر وقت آن است که تماس‌گیرندگان هیجان‌زده، خجالت و رودربایستی را کنار بگذارند و جسورانه مهمترین سوال درباره آموزش‌های این شغلِ دهان‌پُرکن را بپرسند: «حالا درس و مشقِ خلبانی چقدر تمام می‌شود برایمان؟» مشاور سعی دارد به قاعده، آشکار و شفاف باشد؛ آن‌قدر که هم حساب تقریبی رقم شهریه دستِ متقاضی بیاید و هم از این حساب و رقم تقریبی، مضطرب و پشیمان نشود: «راستش موقعیت جغرافیایی مدارس و هنرستان‌های هوانوردی در رقم شهریه‌هاشان اثرگذار است…مثلا هنرستانی که در مناطق شمالی شهر فعالیت می‌کند سالانه بیش از ۸۰ میلیون تومان شهریه می‌گیرد و هنرستان‌ها در مناطق مرکزی شهریه‌های ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان دارند…البته کمیت و کیفیت کارگاه‌ها و امکانات و تجهیزات آموزشی (کارگاه‌های موتور، الکترونیک، تکنولوژی پرواز، مراقبت، تعمیر و سیمولاتورهای پروازی) و همچنین دانش و تخصص اساتید آنها هم اثرگذار است… شهریه سالانه هنرستان ما حدود ۵۴ میلیون تومان است که می‌توانید از شرایط پرداخت اقساطی آن استفاده کنید.» تا فراموش نکرده، این نکته را هم اضافه می‌کند: «این مبلغ شهریه در برابر مبالغی قرار است در مقاطع دانشگاهی و تخصصی (بیش از ۲ میلیارد تومان با توجه به میزان ساعت‌های پروازی) پرداخت کنید واقعا ناچیز است…».
